Πρέπει

Πρέπει να θυμώσω..
να θυμώσω μαζί σου,
να θυμώσω και μαζί μου.
Να θυμώσω για εμάς.
Φοβόμαστε.
Περνάμε μέσα από σκιές τη νύχτα
αναζητώντας τον χαμένο αυτό έρωτα.
Και τελικά φτάσαμε να έχουμε μια παράξενη αίσθηση οικειότητας
χωρίς καλά καλά να γνωρίζουμε τίποτα παραπάνω
από το να φιλιόμαστε υπέροχα και
να αγκαλιαζόμαστε σαν να είναι να χωρίσουμε για πάντα.
Πρέπει να θυμώσω με μένα γιατί δεν έχω το θάρρος ακόμη
να σε απομακρύνω από πάνω μου,
να σου απαγορεύσω να με αγγίζεις,
γιατί ακόμη πιστεύω ότι αντέχω.
Και αντέχω ακόμη ναι..αλλά όχι για πολύ.όχι.
έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα πρώτα αυτά σημάδια
του τελειωμού..της απεξάρτησης από σένα και από τα χάδια σου
Δεν σου αξίζω,
δεν μου αξίζει να ζω μισή ευτυχία
και να περιμένω ακόμη πιο λίγη.
Πρέπει επιτέλους να σου θυμώσω
για αυτά που έχεις πει
για αυτά που δεν έχεις το θάρρος να κάνεις,
για αυτό που αφήνεις να χαθεί.
Πρέπει.