Ακόμη περιμένω...

Ακόμη περιμένω τη στιγμή που θα μπορώ να μιλώ για σένα,
την πόρτα που θα ανοίξεις και την ώρα που θα καθησυχάσουν οι χτύποι του ρολογιού..
Ακόμη περιμένω το σωστό χρόνο, όταν θα με κοιτάξεις και θα με δεις...
Ακόμη περιμένω το επόμενο λάθος μου, τη στιγμή που δε θα θέλω να καταλαβαίνω τα πάντα, που δε θα νιώθω την παραμικρή ενοχή και οι τύψεις μου θα δραπετεύσουν...
Ακόμη περιμένω ένα απόγευμα στο πάρκο, το επόμενο τσιγάρο..
Ακόμη περιμένω η ανάσα σου στο τζάμι να κρύψει τα αυτοκίνητα,
οι δρόμοι της πόλης να μου δείξουν που είσαι..
Ακόμη περιμένω το ταξίδι, το ποίημα που θα με πάει στη παραλία
και το κύμα που θα σκάσει στα πόδια μου...
Ακόμη περιμένω να εμφανιστεί ένα ουράνιο τόξο μέσα στη νύχτα,
το πεζοδρόμιο να μεταμορφωθεί σε ακρογιαλιά και η άσφαλτος να γίνει λιβάδι..
Ακόμη περιμένω ένα καπέλο στον άνεμο, το κόκκινο πουλόβερ...
Ακόμη περιμένω το ποτήρι με το κρασί, να μου κάνεις δώρο ένα ολόμαυρο δαχτυλίδι..
Ακόμη περιμένω να φανείς ειλικρινής μπροστά στον καθρέφτη σου, να ξεκολλήσεις από το πρόσωπό σου αυτό το βλέμμα,
Ακόμη περιμένω το ερωτηματικό να γίνει τελεία...
Ακόμη περιμένω να μ' αφήσουν να τους διηγηθώ την πραγματική μου ιστορία..
Ακόμη περιμένω οι εραστές να δείξουν τα πρόσωπά τους...
Ακόμη περιμένω εκείνη την αναπάντεχη συνάντηση,
ένα ξαφνικό χαμόγελο...
Ακόμη περιμένω εκείνο το βλέμμα σου που θα μου πει πως θέλεις να είμαι εδώ...
Ακόμη περιμένω ο τίτλος να δείξει τον έρωτα της στιγμής, μια κιθάρα κάτω από τα σεντόνια..
Ακόμη περιμένω να διαβάσεις τα χείλη μου πάνω στο μαντήλι που σου χάρισα...
Ακόμη περιμένω να μου αποκαλυφθείς...
Ακόμη περιμένω τους φίλους...
Ακόμη περιμένω οι άλλοι να μην ρωτούν γιατί σωπαίνω...
Ακόμη περιμένω να παραδεχτείς επιτέλους αυτό που θέλεις...
Ακόμη περιμένω η ματιά που έρχεται κατά πάνω μου να εξαφανιστεί,
τα χέρια μου να αγγίξουν τον ουρανό σου...
Ακόμη περιμένω το βρεγμένο πουκάμισο, τον πιο άγριο άνεμο...
Ακόμη περιμένω τα πουλιά πάνω από το καράβι,
η αλμύρα να ζωγραφίσει γαλάζια νησιά στην πλάτη μου...
Ακόμη περιμένω να υποδεχτείς το δάκρυ μου, την πρώτη μας ανάμνηση...
Ακόμη περιμένω το βλέμμα σου να γίνει άγγιγμα...
Ακόμη περιμένω η νύχτα, πνιγμένη στις μουσικές, να με καθησυχάσει...
Ακόμη περιμένω να με συγχωρέσεις...
Ακόμη περιμένω να πετάξω,
το κορίτσι αυτό να μη μεγαλώσει...
Ακόμη περιμένω τον τελευταίο χορό,

πριν ανάψουν τα φώτα...
Ακόμη περιμένω και πάλι από την αρχή..
Ακόμη περιμένω το άπειρο,
γιατί ο χρόνος δεν είναι αρκετός....
Ακόμη περιμένω...ακόμη