Το δώρο

Θα σε ξετυλίξω σαν δώρο...

Ανυπόμονα και αργά....

Να φανερωθούν οι εκπλήξεις που κρύβεις μέσα σου...

Το κουτί της Πανδώρας θα ξεκλειδώσω

και θα ξεχυθούν από μέσα όλα,

πόνος, αμαρτία, κλάμα...

Θα δέσω τα μάτια μου με την μαύρη κορδέλα 

που σε σφίγγει, γυμνός θα μείνεις 

θα περιμένεις να σε παίξω...

Τι παιχνίδι να είσαι άραγε...

Μουσικό κουτί, ξύλινο χρωματιστό παζλ,

ίσως ένα μικρό παριζιάνικο καρουζέλ, ένα ζευγάρι γυαλιστερά γοβάκια,

ή παιδικό βιβλίο, ή παλιό βινύλιο ....

Μπορεί όμως να είσαι και μόνο το κουτί, το ωραίο περιτύλιγμα,

και μέσα κενός...

Μην με απογοητεύσεις,

είσαι η έκπληξη που θα φωτίσει το βλέμμα μου,

θα ζωγραφίσει το χαμόγελό μου...