Σβούρα και χορδές

Στροφές στη ζωή, στροφή σε σένα,αδιέξοδο σε μας...
Ντελίριο αισθήσεων...
Τα νωπά μαλλιά μου κολλάνε στο πρόσωπο
ενώ στροβιλίζομαι σε εκστασιακό χορό...
Πίσω από το γυάλινο κόσμο μου,
σε κοιτώ που φεύγεις,
είσαι σκληρός εσύ, έχεις όρια...
Όχι όχι άλλα όρια ούτε όρους ούτε τίποτα...
Φύγε μακριά, σου γυρνώ την πλάτη...
Ξέρω ότι είσαι παιδί και εγώ σβούρα στα χέρια σου...
Γυρίζω και γεμίζω χρώμα,
ζάλη μου...μέσα μου αντανακλείς...
Είμαι χαρούμενη...
Πέφτω στα γόνατα, με αφήνεις από τα χέρια σου...
Πάρε με πάλι, θα είμαι καλή τώρα...
Τα μαλλιά μου χορδές θα γίνουν
να τις χαιδέψεις...
Τι παιχνίδι είναι αυτό,
σταμάτα να υποκρίνεσαι ότι δεν με ακούς...
Νιώσε με...